Ο εθισμός στο διαδίκτυο είναι μια σχετικά νέα μορφή εξάρτησης. Αναφέρεται στη περίπτωση όπου το διαδίκτυο αποκτά μεγαλύτερη σημασία και προτεραιότητα στη ζωή κάποιου από τους φίλους, την οικογένεια και την εργασία του, κυριαρχεί στη καθημερινότητα του και είναι ένα στοιχείο που δεν θέλει να αποχωριστεί.
Στη Βρετανία, έρευνα που έχει δει το φως της δημοσιότητας αποκαλύπτει πως οι Βρετανοί αισθάνονται εθισμένοι στα social media και τα ευρήματά της εγείρουν ερωτήματα σχετικά με το γιατί ένα μεγάλο ποσοστό έχει μη υγιή σχέση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κάποιοι δε, έχουν ξεχάσει τι θα πει χόμπι. Κάποιοι λάτρευαν να πηγαίνουν για χορό σάλσα, άλλοι να κάνουν πεζοπορία σε ορεινά μονοπάτια και για κάποιους άλλους τα πάθη υποδαυλίζονται με το να… βλέπουν πράγματα στο Tiktok.
Ένας στους τέσσερις στη Βρετανία είναι εθισμένος στα social media
Σύμφωνα με την έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας, ένας στους τέσσερις Βρετανούς θα θεωρούσαν πως το να χτυπάνε τον αντίχειρα ή τον δείκτη τους ανούσια πάνω-κάτω στην οθόνη ως ένα καλόπιστο χόμπι. Παράλληλα ένας στους δέκα παραδέχτηκε ότι δεν έχει κανένα άλλο «χόμπι».
Επίσης τέσσερις στους δέκα δήλωσαν ότι περνούν τον περισσότερο από τον ελεύθερο χρόνο τους κάνοντας κύλιση στην οθόνη και παρακολουθώντας τηλεόραση. Το ένα τρίτο από την άλλη αναγνώρισε ότι ο χρόνος που περνούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τους εμποδίζει κυριολεκτικά να ασχοληθούν με άλλα ενδιαφέροντα.
Ξέρετε πόσο ισχυρός είναι αυτός ο εθισμός;
Σε μια προσπάθεια να αποτυπώσει την κατάσταση που επικρατεί στη Βρετανία, η Helen Coffey ασχολήθηκε στο independent.co.uk με το τι ακριβώς κάνει η ίδια στη ζωή της. «Όταν ξυπνάω, αντί να περάσω τις πρώτες πολύτιμες στιγμές της ημέρας μου διαλογιζόμενος, ή γράφοντας ημερολόγιο ονείρων, ή ακούγοντας το κελάηδισμα των πουλιών έξω από το παράθυρο, πιάνω τη συσκευή μου, με τα μάτια ακόμα μισόκλειστα, και παρακολουθώ άσκοπα βίντεο με θαυμαστές της Taylor Swift να κλαίνε ή αποσπάσματα με παρουσιαστές του GB News να είναι ενοχλητικοί» ξεκίνησε το άρθρο της η δημοσιογράφος για να προσθέσει: «Αυτά τα πράγματα δεν προκαλούν ούτε χαρά ούτε θυμό, αλλά μια ψυχική κατάσταση που περιγράφεται καλύτερα ως καθαρή, ανόθευτη αμφιθυμία».
Και συνεχίζει η Helen Coffey: «Ξέρετε πόσο ισχυρός είναι αυτός ο εθισμός; Μόλις σταμάτησα να γράφω αυτό το άρθρο για 12 ολόκληρα λεπτά, επειδή ακόμα και η αναφορά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με έκανε να ξεκλειδώσω το τηλέφωνό μου, να ανοίξω το Twitter – ακόμα δεν το αποκαλώ Χ, παρά τις προσπάθειες του Elon – και να ανανεώσω το χρονολόγιο. Το τρομακτικό είναι ότι δεν είχα καν συνειδητοποιήσει ότι το έκανα. Η εμπειρία δεν διέφερε από την εμπειρία του Raymond Shaw που «ενεργοποιήθηκε» με ειδικούς κωδικούς για να δολοφονήσει τον πρόεδρο στην ταινία του 2004 «Ο υποψήφιος των Μαντζουριών» (The Manchurian Candidate).
Νοσταλγία για την «παλιά» ζωή
Η Helen Coffey τα βάζει με τον εαυτό της που άφησε την προσοχή της να καταληφθεί τόσο εύκολα από τις εφαρμογές. Οι δραστηριότητες που θα απαριθμούσε ως αληθινά χόμπι – όταν κατάφερνε να ξεκολλήσει απαλά από το διαρκές τραγούδι των σειρήνων των οθονών – όλες περιλαμβάνουν κάποιο είδος πράξης. Τρέξιμο, εξάσκηση στη γιόγκα, χορός σαν τρελή στη Zumba, τραγούδι κολύμπι στη θάλασσα και σάουνα.
«Κανείς δεν θα αναφερόταν στην «παρακολούθηση τηλεόρασης» ως χόμπι. Και, αναμφισβήτητα, το scrolling στα κοινωνικά δίκτυα είναι ακόμη χειρότερο. Υπάρχει σίγουρα ένα επιχείρημα ότι η δημιουργία περιεχομένου για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα νόμιμο χόμπι. Όμως, όπως και το binge-watching ενός boxset, το scrolling είναι το αντίθετο της δημιουργίας. Είναι, μάλλον, παθητική κατανάλωση περιεχομένου που έχουν δημιουργήσει άλλοι άνθρωποι» εξηγεί σχετικά.
ethnos.gr
