Ο βουλευτής Επικρατείας – Τομεάρχη Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Αποστολάκης στην Ολομέλεια της Βουλής μίλησε μεταξύ άλλων για τα σοβαρά προβλήματα στο νοσοκομείο Ρεθύμνου και το φαράγγι στο Κοτσυφού
Τα σημαντικότερα σημεία της ομιλίας του:
Για το νοσοκομείο Ρεθύμνου
«Πρώτα, θέλω για άλλη μια φορά, να τονίσω την ανάγκη το Υπουργείο Υγείας, και οι συν αυτό αρμόδιοι φορείς, να στρέψουν το βλέμμα τους επιτέλους προς το Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου, το οποίο βρίσκεται σε μεγάλη ανάγκη λόγω της σοβαρής υποστελέχωσης του. Και το προσωπικό, ιατρικό και νοσηλευτικό και η τοπική κοινωνία , έχουν φτάσει στα όριά τους. Είχα δε προειδοποιήσει, με σχετική ερώτηση που είχα υποβάλλει, ότι η κατάσταση του Νοσοκομείου της πόλης θα συμπαρασύρει και την πρωτοβάθμια παροχή Υγείας στον υπόλοιπό Νομό. Έτσι ακριβώς και έγινε με την πρόσφατη μετακίνηση γιατρών από τα Κέντρα Υγείας του Νομού Ρεθύμνου προς το Γενικό Νοσοκομείο για να καλυφθούν οι ανάγκες του. Είναι άμεση η ανάγκη να παρέμβει η Πολιτεία και να αποδείξει ότι νοιάζεται για όλους τους πολίτες.»
Για το φαράγγι του Κοτσυφού
«Έτερο ζήτημα. Και θα είμαι σύντομος, αλλά πρέπει και οι ανάγκες των πολιτών να ακούγονται στο Κοινοβούλιο. Το φαράγγι του Κοτσυφού, είναι το σημείο από το οποίο επικοινωνεί το βόρειο με το νότιο τμήμα του Νομού, έχει υποστεί σοβαρές ζημιές από κατολίσθηση και παραμένει κλειστό από τα μέσα του περασμένου Μάρτη. Στην αρχή της εβδομάδας ξεκίνησαν κάποιες εργασίες με χρηματοδότηση από την Περιφέρεια, που όπως γίνεται αντιληπτό δεν επαρκούν για την πλήρη αποκατάσταση των ζημιών. Είναι ανάγκη να επιληφθεί ο κεντρικός κρατικός μηχανισμός και να πάψει αυτός ο ιδιότυπος αποκλεισμός των πολιτών του νοτίου μέρους του Νομού μας. Οι κάτοικοι, οι επιχειρηματίες και οι παραγωγοί έχουν υποστεί και υφίστανται ακόμα βαρύτατες συνέπειες τόσο από τον ίδιο τον αποκλεισμό όσο και από την ολιγωρία της Πολιτείας και προς τούτο θα πρέπει να αποζημιωθούν.»
Αποσπάσματα της ομιλίας του
«Επιπλέον θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους ότι οι άμαχοι νεκροί στη Γάζα έχουν φτάσει στις 37.164 με το 70% των θυμάτων να είναι γυναίκες και παιδιά.»
«Εδώ τι ακριβώς έχουμε;
Έχουμε ένα εφάπαξ τίμημα αγοραστικής αξίας ύψους 33,9 εκατομμυρίων ευρώ
Και έχουμε και επενδύσεις ύψους 36 εκατομμυρίων ευρώ.
Και αυτά για μια απόφαση υποπαραχώρησης στρατηγικής σημασίας, δεδομένης της θέσης του λιμένα ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β αλλά και δεδομένων των ευρύτερων γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών μεταβολών στην ευρύτερη περιοχή, που σίγουρα δεν πρέπει να μείνουν έξω από την εξίσωση.»
«Πρώτα όμως θέλω να σημειώσω ότι, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, δεν είναι αντίθετος στην δημιουργική συνεργασία του δημοσίου με το ιδιωτικό τομέα. Όμως για να επιδοκιμάσουμε μια τέτοια σύμπραξη, θα πρέπει να υπάρχει και το αντίστοιχο όφελος για το Δημόσιο. Να εξυπηρετείται πρώτα και κύρια το δημόσιο συμφέρον. Φυσικά και ο συμβαλλόμενος ιδιώτης θα έχει την επιδιωκόμενη απόδοση κεφαλαίου, υπό το πρίσμα όμως του δημοσίου συμφέροντος. Εξ’ ου και η νομοθετική πρωτοβουλία κατά την διακυβέρνησή μας για την διαδικασία της υποπαραχώρησης και όχι εκποίησης της δημόσιας περιουσίας.»
«Στην ερώτηση εάν και κατά πόσο εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τι ακριβώς είναι αυτό που παραχωρούμε έναντι αυτού του τιμήματος. Ο λιμένας αυτός διαθέτει αυτή τη στιγμή κρηπιδώματα μήκους 900 μέτρων και βάθους μέσου 12 μέτρα. Διαθέτει δε και χώρο διαχείρισης αλλά και αποθήκευσης φορτίων 282.000 τετραγωνικών μέτρων.
Αυτό είναι που καλούμαστε να υποπαραχωρήσουμε, χωρίς μάλιστα να γνωρίζουμε το πόρισμα για το τίμημα που προσδιόρισε ο ανεξάρτητος εκτιμητής. Δεν έχει ληφθεί υπόψη και η σιδηροδρομική σύνδεση του λιμανιού.»
«Δεν θέλω να μακρηγορήσω. Όμως δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι στην σύμβαση που καλούμαστε να κυρώσουμε δεν υπάρχουν προβλέψεις για την προστασία των εργαζομένων, παρά τα σχετικά αιτήματα των συνδικαλιστικών φορέων. Κυρίως δε παρά την ανάγκη στήριξης της τοπικής κοινωνίας της Καβάλας. Η περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης είναι πολύπαθη και πρέπει να την στηρίξουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Ένας από τους τρόπους είναι η εξασφάλιση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας που εδώ είναι ανύπαρκτη.»
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας
Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Επανερχόμαστε επιτέλους, μετά από αρκετό χρονικό διάστημα, στο κοινοβουλευτικό μας έργο. Ξεκινώντας, επιτρέψτε μου μια σύντομη αναφορά, και από του βήματος της Βουλής, σε δύο ζητήματα που παρακολουθώ στενά και που αφορούν στην πατρίδα μου, το Ρέθυμνο. Περιμένω κι εγώ, όπως όλοι μας, να δούμε σε τι διορθωτικές κινήσεις θα προβεί η Κυβέρνηση μετά τα αποτελέσματα των εκλογών.
Πρώτα, θέλω για άλλη μια φορά, να τονίσω την ανάγκη το Υπουργείο Υγείας, και οι συν αυτό αρμόδιοι φορείς, να στρέψουν το βλέμμα τους επιτέλους προς το Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου, το οποίο βρίσκεται σε μεγάλη ανάγκη λόγω της σοβαρής υποστελέχωσης του. Και το προσωπικό, ιατρικό και νοσηλευτικό και η τοπική κοινωνία , έχουν φτάσει στα όριά τους. Είχα δε προειδοποιήσει, με σχετική ερώτηση που είχα υποβάλλει, ότι η κατάσταση του Νοσοκομείου της πόλης θα συμπαρασύρει και την πρωτοβάθμια παροχή Υγείας στον υπόλοιπό Νομό. Έτσι ακριβώς και έγινε με την πρόσφατη μετακίνηση γιατρών από τα Κέντρα Υγείας του Νομού Ρεθύμνου προς το Γενικό Νοσοκομείο για να καλυφθούν οι ανάγκες του. Είναι άμεση η ανάγκη να παρέμβει η Πολιτεία και να αποδείξει ότι νοιάζεται για όλους τους πολίτες.
Έτερο ζήτημα. Και θα είμαι σύντομος, αλλά πρέπει και οι ανάγκες των πολιτών να ακούγονται στο Κοινοβούλιο. Το φαράγγι του Κοτσυφού, είναι το σημείο από το οποίο επικοινωνεί το βόρειο με το νότιο τμήμα του Νομού, έχει υποστεί σοβαρές ζημιές από κατολίσθηση και παραμένει κλειστό από τα μέσα του περασμένου Μάρτη. Στην αρχή της εβδομάδας ξεκίνησαν κάποιες εργασίες με χρηματοδότηση από την Περιφέρεια, που όπως γίνεται αντιληπτό δεν επαρκούν για την πλήρη αποκατάσταση των ζημιών. Είναι ανάγκη να επιληφθεί ο κεντρικός κρατικός μηχανισμός και να πάψει αυτός ο ιδιότυπος αποκλεισμός των πολιτών του νοτίου μέρους του Νομού μας. Οι κάτοικοι, οι επιχειρηματίες και οι παραγωγοί έχουν υποστεί και υφίστανται ακόμα βαρύτατες συνέπειες τόσο από τον ίδιο τον αποκλεισμό όσο και από την ολιγωρία της Πολιτείας και προς τούτο θα πρέπει να αποζημιωθούν.
Επιπλέον θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους ότι οι άμαχοι νεκροί στη Γάζα έχουν φτάσει στις 37.164 με το 70% των θυμάτων να είναι γυναίκες και παιδιά.
Έρχομαι τώρα στο υπό συζήτηση θέμα, την κύρωση δηλαδή της σύμβασης υποπαραχώρησης του δικαιώματος χρήσης, συντήρησης, λειτουργίας και εκμετάλλευσης του λιμένα ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β της Καβάλας. Για το εμπορικό λιμάνι της πόλης δηλαδή, καλούμαστε να συζητήσουμε και να τοποθετηθούμε κατά πόσο μια τέτοια σύμβαση εξυπηρετεί κατά το μέγιστο δυνατό το δημόσιο συμφέρον.
Πρώτα όμως θέλω να σημειώσω ότι, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, δεν είναι αντίθετος στην δημιουργική συνεργασία του δημοσίου με το ιδιωτικό τομέα. Όμως για να επιδοκιμάσουμε μια τέτοια σύμπραξη, θα πρέπει να υπάρχει και το αντίστοιχο όφελος για το Δημόσιο. Να εξυπηρετείται πρώτα και κύρια το δημόσιο συμφέρον. Φυσικά και ο συμβαλλόμενος ιδιώτης θα έχει την επιδιωκόμενη απόδοση κεφαλαίου, υπό το πρίσμα όμως του δημοσίου συμφέροντος. Εξ’ ου και η νομοθετική πρωτοβουλία κατά την διακυβέρνησή μας για την διαδικασία της υποπαραχώρησης και όχι εκποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Στην προκειμένη περίπτωση είναι πολλά τα σημεία, στα οποία πρέπει να σταθούμε. Ξεκινώντας από την χρονική διάρκεια της σύμβασης που είναι 40 έτη. Είναι αναγκαίο να σημειωθεί ότι επιλέχθηκε η μέγιστη επιτρεπτή χρονική διάρκεια. Το γεγονός αυτό από μόνο του δεν συνεπάγεται απαραίτητα κάτι αρνητικό. Εάν όμως το συνδυάσουμε, όπως οφείλουμε, με το συμβατικό ποσό των επενδύσεων, καταλήγουμε ότι η αναλογία της χρονικής διάρκειας και των επενδυτικών κεφαλαίων δεν είναι ισόρροπα μεγέθη. Η χρονική διάρκεια των 40 ετών επιλέγεται συνήθως για επενδύσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ.
Εδώ τι ακριβώς έχουμε;
Έχουμε ένα εφάπαξ τίμημα αγοραστικής αξίας ύψους 33,9 εκατομμυρίων ευρώ
Και έχουμε και επενδύσεις ύψους 36 εκατομμυρίων ευρώ.
Και αυτά για μια απόφαση υποπαραχώρησης στρατηγικής σημασίας, δεδομένης της θέσης του λιμένα ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β αλλά και δεδομένων των ευρύτερων γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών μεταβολών στην ευρύτερη περιοχή, που σίγουρα δεν πρέπει να μείνουν έξω από την εξίσωση.
Στην ερώτηση εάν και κατά πόσο εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τι ακριβώς είναι αυτό που παραχωρούμε έναντι αυτού του τιμήματος. Ο λιμένας αυτός διαθέτει αυτή τη στιγμή κρηπιδώματα μήκους 900 μέτρων και βάθους μέσου 12 μέτρα. Διαθέτει δε και χώρο διαχείρισης αλλά και αποθήκευσης φορτίων 282.000 τετραγωνικών μέτρων.
Αυτό είναι που καλούμαστε να υποπαραχωρήσουμε, χωρίς μάλιστα να γνωρίζουμε το πόρισμα για το τίμημα που προσδιόρισε ο ανεξάρτητος εκτιμητής. Δεν έχει ληφθεί υπόψη και η σιδηροδρομική σύνδεση του λιμανιού.
Δεν θέλω να μακρηγορήσω. Όμως δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι στην σύμβαση που καλούμαστε να κυρώσουμε δεν υπάρχουν προβλέψεις για την προστασία των εργαζομένων, παρά τα σχετικά αιτήματα των συνδικαλιστικών φορέων. Κυρίως δε παρά την ανάγκη στήριξης της τοπικής κοινωνίας της Καβάλας. Η περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης είναι πολύπαθη και πρέπει να την στηρίξουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Ένας από τους τρόπους είναι η εξασφάλιση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας που εδώ είναι ανύπαρκτη.
Τέλος, θέλω να τονίσω το εξής: Γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι η συγκεκριμένη επένδυση δεν έχει επάρκεια ποιότητας. Αυτό διαφαίνεται ενδεικτικά και από άλλα 2 σημεία της σύμβασης:
Πρώτα και κύρια στο άρθρο 14 όπου προβλέπεται ότι το ποσό της Δεσμευτικής Επένδυσης ύψους 19.677.000 ΕΥΡΩ θα γίνει σε ποσοστό τουλάχιστον 30% υπό την μορφή Μετοχικού Κεφαλαίου. Το υπόλοιπο δηλαδή 70% θα γίνει μέσω δευτερογενούς χρέους, το οποίο ποιος θα το εγγυηθεί; Το Ελληνικό Δημόσιο.
Δεύτερον βλέπουμε ότι το αναπτυξιακό πρόγραμμα έχει γίνει από τον ιδιώτη. Είναι δυνατόν λοιπόν να μιλάμε για μια σύμβαση που εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον χωρίς ύπαρξη σχετικού αναπτυξιακού προγράμματος; Στην περίπτωση του λιμένα Θεσσαλονίκης είχε πρώτα καταρτισθεί το απαραίτητο αναπτυξιακό πρόγραμμα και έπειτα έγινε η διαδικασία παραχώρησης.
Από τα όσα πολύ επιγραμματικά αναφέρθηκα δεν προκύπτει ότι η συγκεκριμένη σύμβαση εξυπηρετεί το ζητούμενο, που δεν μπορεί να είναι άλλο από το δημόσιο συμφέρον.
Σας ευχαριστώ
