Προγραμματισμένη από μέρες η εκδρομή στο Προσκύνημα της Παναγίας της Αντιφωνήτριας,στα Μυριοκέφαλα.
Από νωρίς το πρωί όλα ήταν έτοιμα, και ήταν πολύ γλυκό, να βλέπεις τα παιδιά να φέρνουν τους γονείς τους, είπαμε….αλλάξαν οι ρόλοι!!!
Ξεκινήσαμε από τη Δομή μας νωρίς το πρωί όπου στο λεωφορείο το κέφι και το μπρίο των ηλικιωμένων μας ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Απο το “Πετραδάκι- Πετραδάκι”, τα “Χριστιανόπουλα”, “Της Λαρίσης το ποτάμι”, τον “Ερωτόκριτο”, τα “Μαύρα μου μάτια “, “Παίρνω απ’ τη νιότη χρώματα “, το “Όνειρο “, ο ” κυνηγάς “, τα. ” φτωχόπαιδα” ” Μ’ ένα όνειρο τρελό “, “Της ακρογιαλιάς Νεράιδα” είναι τα τραγούδια που μπορώ να θυμηθώ που τραγουδούσαν σε όλο το δρόμο χωρίς σταματημό όλοι μαζί με ένα κέφι που μας εντυπωσίασε όλους!!!
Όταν φτάσαμε στο ναό της Παναγίας μας περίμενε ο πατέρας Θεόδωρος όπου μας υποδέχθηκε θερμά.
Στη συνέχεια ευλόγησε τους άρτους που φέραμε μαζί μας, ευχόμενος “υπέρ υγείας ” στους ωφελούμενους του ΚΗΦΗ & στους εργαζόμενους της Δομής & τις οικογένειες τους.
Μας μίλησε για τη μακραίωνη ιστορία του ως Μοναστήρι,που χρονολογήται από το 1020 όπως αναφέρει στη διαθήκη του Άγιος Ιωάννης ο Ξένος και είναι από τα αρχαιότερα της Κρήτης, και αποτέλεσε κέντρο δράσης για αρκετά χρόνια.
Σήμερα λειτουργεί ως ο ενοριακός ναός των Μυρικεφάλων.
Είναι αφιερωμένος στο γενέθλιο της Παναγίας & εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου όπου αποτελεί μεγάλο Προσκύνημα για τους Κρητικούς.
Με πολλή συγκίνηση δεχτήκαμε τα δώρο που μας προσέφερε μεταξύ των οποίων, ένα “πιστό αντίγραφο” της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας της Αντιφωνήτριας, που βρίσκεται ναό.
Μας προσέφεραν καφέ και
επισκευθήκαμε το μουσείο του ναού όπου θαυμάσαμε εκκλησιαστικά σκεύη ,εικόνες, άμφια, χειρόγραφα, και τμήμα παλαιού τέμπλου, όπου όλα πραγματικά ήταν υψηλής αισθητικής!!!
Μετά περάσαμε στην τραπεζαρία για το πλουσιότατο γεύμα που είχαν ετοιμάσει η πρεσβυτέρα και κυρίες της ενορίας, καιτο απολαύσαμε παρέα όλοι μαζί.
Μια παρέα τόσο ζεστή & αγαπητική, που δεν την συναντας συχνά. Κουβεντιάσαμε, βρήκαμε κοινούς γνωστούς, είπαμε για τις απαιτήσεις της δουλειάς μας, όπου έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον και ευαισθησία για τους ανθρώπους μας.
Βγάλαμε την καθιερωμένη ” οικογενειακή φωτογραφία” και χαιρετίσαμε, αφού τους προσκαλέσαμε κι εμεις στο χώρο μας, φύγαμε γεμάτοι ομορφιά από τα Φθινοπωρινά Μυριοκέφαλα που έχουν μία ιδιαίτερη γοητεία!!!
Είχαμε μια έγνοια από το πρωί ξεκινώντας με τις συναδέλφισσες μου, γιατί η εκδρομή αυτή ήταν η πιο μακρινή που έχουμε κάνει, μην κουραστούνε οι ηλικιωμένοι μας, μην τους πειράξει το λεωφορείο γιατί είναι ο δρόμος γεμάτος στροφές…αλλά μας διέψευσαν κατηγορηματικά!!!
Ούτε που το κατάλαβαν για πότε πήγαμε για πότε ήρθαμε….το τραγούδι σε όλο το δρόμο έδινε & έπαιρνε, πέρασε η ώρα σαν το νερό.
Κλέψαμε άλλη μια μέρα του χάρου είπε η κ.Χρυσούλα μας!!!
– Έχω πάει πάρα πολλές εκδρομές, μας είπε ο κ. Αντώνης ο Οδηγός του λεωφορείου, αλλά
ούτε σε μαθητές, ή φοιτητές, ούτε σε καμία οργανωμένη εκδρομή, δεν έχω δει τόση ζωντάνια, τόσο κέφι, τόσο τραγούδι, όσο με αυτούς τους ανθρώπους σήμερα, θαχω να το λέω !!!
Πραγματικά οι άνθρωποι μας ξεπέρασαν τους εαυτούς τους για άλλη μια φορά, & μας παρέδωσαν άλλο ένα μάθημα ζωής πολύτιμο.
Τους ευχαριστούμε!!!
Ευχαριστούμε τον Σεβασμιώτατο κ.κ. Πρόδρομο που ήταν δική του ιδέα, τολμώ να πω, η πρόσκληση αυτή.
Ευχαριστούμε για τις ευχές που μας έστειλε & την έγνοια που γνωρίζουμε πως μας έχει!!!
Ευχαριστούμε
τον πατέρα Θεόδωρο Σηφάκη & την πρεσβυτέρα του, καθώς και τις κυρίες που φρόντισαν για την σπουδαία φιλοξενία και έκαναν για όλους μας ξεχωριστή αυτή τη μέρα!!!
