Η διευθύντρια του σχολείου Γυμνασίου Γαράζου, Μαρία Παδουβά, εκφράζει την ανησυχία της για τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό στο σχολείο . Η κατάσταση αυτή είναι ανησυχητική, καθώς η ποιότητα της εκπαίδευσης εξαρτάται σημαντικά από τον αριθμό των εκπαιδευτικών και τις συνθήκες στα σχολεία. Οι ευθύνες για αυτήν την κατάσταση μπορεί να είναι πολλαπλές, και είναι ανάγκη να διορθωθεί αυτή η κατάσταση για να εξασφαλιστεί η ποιότητα της εκπαίδευσης για τους μαθητές.
Αναδημοσιεύουμε το κείμενό – κραυγή αγωνίας για το μέλλον του σχολείου:
“Το Γυμνάσιο Γαράζου Μυλοποτάμου Ρεθύμνου είχε δύο ως τώρα εκπαιδευτικούς γενικής παιδείας όλους κι όλους. Φιλόλογο και Μαθηματικό. Από τους έξι που τοποθετήθηκαν χθες οι τέσσερις δεν αποδέχθηκαν τη θέση. Δεν υπάρχει επίσης καμία μέριμνα για να τοποθετηθούν άμεσα κάποιοι στην κενή θέση τους, καθώς πρέπει να ανακοινωθεί η επόμενη φάση τοποθετήσεων κάπου μέσα στο Νοέμβριο να γίνει η διαδικασία και να έρθουν, ίσως και αρχές Δεκεμβρίου οι επόμενοι εκπαιδευτικοί! Αν βέβαια έρθουν και όποιοι αποδεχθούν. Θα εξοικονομηθούν ωστόσο οι πιστώσεις αυτών για ένα ακόμη μήνα. Είναι τραγικό το μέλλον αν είναι αυτός ο λόγος…Να σημειώσω ακόμη την πλήρη αδιαφορία του Δήμου Μυλοποτάμου, όχι μόνο για το θέμα αυτό αλλά και για σοβαρά ζητήματα που αφορούν το κτίριο και που παρά τις επιστολές μας δεν προχωρούν.
Να προλάβω τους καλοθελητές που θα επικαλεσθούν για την άρνηση των εκπαιδευτικών, τα ήθη του τόπου και τις νοοτροπίες και να πω πως όσοι δεν ανέλαβαν προέρχονταν από την “Πάνω Ελλάδα” δεν γνώριζαν την περιοχή και είχαν όλοι προσωπικούς λόγους. (Επαγγελματικούς και οικογενειακούς). Θα παραθέσω μάλιστα μέρος της συζήτησής μου με την κυρία που θα ερχόταν για να κάνει Μουσική. Κλαίγοντας στο τηλέφωνο η γυναίκα μου είπε πως καταστράφηκαν από τις πλημμύρες στο Βόλο και πως πέθανε μετά ο πατέρας της. Πως ονειρευόταν πολύ και ήθελε να εργαστεί στο σχολείο…
Φυσική, Βιολογία, Χημεία, Γεωγραφία, Πληροφορική, Αγγλικά, Γερμανικά, Μουσική, Καλλιτεχνικά μηδέν, κενό και οι μαθητές στο δρόμο από τις 11.
Πρόκειται για τον απόλυτο εξευτελισμό του Σχολείου ως αξίας, της τοπικής κοινωνίας του Μυλοποτάμου και βέβαια όσων εκπαιδευτικών νοιαζόμαστε για αυτό το σχολείο και τα παιδιά”.
goodnet.gr