Η διατήρηση υγιών αρθρώσεων καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής και, αντίστοιχα, οι απειλητικές για τη ζωή επιπτώσεις της αρθρίτιδας είναι ευρέως γνωστές. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η φροντίδα των αρθρώσεων αποτελεί κλειδί για τη διασφάλιση της μακροζωίας. Πώς μπορείτε, όμως, να εξασφαλίσετε ότι θα έχετε υγιείς αρθρώσεις μέχρι τα βαθιά γεράματα;
Η επιστημονική κοινότητα στρέφεται προς ένα συγκεκριμένο τρόφιμο, αλλά όχι προς κατανάλωση, παρά μόνο για λόγους… έμπνευσης. Ο λόγος για τα μύδια, ωστόσο πριν τρέξετε στην αγαπημένη σας ταβέρνα με θαλασσινά, διαβάστε παρακάτω και ενημερωθείτε.
Έχει παρατηρηθεί μια ανησυχητική αύξηση της τάξεως του 23% στις περιπτώσεις εκφυλιστικής αρθρίτιδας μεταξύ των νεαρών ενηλίκων, ηλικίας 20- 40 ετών από το 2012 έως το 2022. Η έξαρση αυτή αποδίδεται συχνά στον ανενεργό τρόπο ζωής, αλλά και τους αθλητικούς τραυματισμούς. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται στα τεχνητά αρθρικά εμφυτεύματα ως λύση, ο προβληματισμός για την απειλή των βακτηριακών λοιμώξεων μετά τη χειρουργική επέμβαση εξαπλώνεται. Ωστόσο, μια νέα μελέτη Νοτιοκορεατών ερευνητών, που δημοσιεύεται στο Biomaterials, προσφέρει μια πολλά υποσχόμενη λύση για την καταπολέμηση αυτών των λοιμώξεων.
Ειδικότερα, η ομάδα από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Pohang (POSTECH) και το Εθνικό Πανεπιστήμιο Kyungpook ανέπτυξε μια καινοτόμο επίστρωση για εμφυτεύματα, που μιμείται τις συγκολλητικές πρωτεΐνες που εντοπίζονται στα μύδια. Το υλικό αυτό έχει σχεδιαστεί για να απελευθερώνει αντιβιοτικά, μόνο παρουσία βακτηριακής λοίμωξης, φέρνοντας ενδεχομένως επανάσταση στον τρόπο διαχείρισης των λοιμώξεων που σχετίζονται με τα εμφυτεύματα.
Ο Hyung Joon Cha, επικεφαλής συντάκτης της μελέτης και καθηγητής στο POSTECH, υπογραμμίζει τις δυνατότητες αυτού του συγκολλητικού υλικού επικάλυψης εμφυτευμάτων στη βελτίωση των ποσοστών επιτυχίας των χειρουργικών επεμβάσεων. «Η άμεση και διαρκής αντιμικροβιακή δράση του συγκολλητικού υλικού επικάλυψης εμφυτευμάτων έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει σημαντικά το ποσοστό επιτυχίας των διαδικασιών εμφύτευσης», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Οι βακτηριακές λοιμώξεις αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για την επιτυχία των επεμβάσεων εμφυτευμάτων, οδηγώντας σε επιπλοκές και, σε ορισμένες περιπτώσεις, στην ανάγκη για πρόσθετες επεμβάσεις, λόγω της εμφάνισης βακτηρίων ανθεκτικών στα αντιβιοτικά. Η συμβατική μέθοδος ενσωμάτωσης αντιβιοτικών στις επικαλύψεις των εμφυτευμάτων έχει αντιμετωπίσει προκλήσεις, όπως βλάβες κατά τη διάρκεια της εμφύτευσης και ακούσια διαρροή αντιβιοτικών.
Η έρευνα επικεντρώνεται στο DOPA, ένα αμινοξύ κομβικής σημασίας για την ικανότητα του μυδιού να προσκολλάται σε επιφάνειες μέσω ισχυρών δεσμών με ιόντα σιδήρου. Η ομάδα διαπίστωσε ότι ο δεσμός αυτός εξασθενεί σε όξινα περιβάλλοντα, που συνήθως παρατηρούνται σε βακτηριακές λοιμώξεις. Η ανακάλυψη αυτή οδήγησε στην ανάπτυξη μιας επικάλυψης, που συγκρατεί τα αντιβιοτικά υπό κανονικές συνθήκες, αλλά τα απελευθερώνει όταν ανιχνεύεται οξύτητα, προκαλούμενη από τη μόλυνση. Είναι εντυπωσιακό ότι η επίστρωση μπορεί να απελευθερώσει το 70% των αντιβιοτικών της εντός 8 ωρών από την ανίχνευση μιας λοίμωξης, στοχεύοντας και εξαλείφοντας αποτελεσματι⁸όκά τα βακτήρια.
Αυτή η καινοτόμος επίστρωση παρέχει άμεση απόκριση στις λοιμώξεις και παραμένει αποτελεσματική κατά τη διάρκεια της κρίσιμης φάσης οστικής αναγέννησης μετά το εμφύτευμα, η οποία διαρκεί περίπου 4 εβδομάδες. Ο σχεδιασμός εξασφαλίζει ότι η ποσότητα των αντιβιοτικών που απελευθερώνεται είναι ανάλογη με τη σοβαρότητα της λοίμωξης, προσφέροντας μια στοχευμένη προσέγγιση για την πρόληψη των επιπλοκών.
Επιπλέον, ο δεσμός DOPA και ιόντων σιδήρου αποδεικνύεται εξαιρετικά ανθεκτικός σε φυσικές βλάβες, διατηρώντας την ακεραιότητα και την αποτελεσματικότητά του, ακόμη και υπό τις μηχανικές καταπονήσεις της διαδικασίας εμφύτευσης. Αυτή η ανθεκτικότητα αντιμετωπίζει μία από τις κύριες προκλήσεις που αντιμετώπιζαν οι προηγούμενες μέθοδοι επικάλυψης αντιβιοτικών.
«Η επιλεκτική απελευθέρωση αντιβιοτικών, ανάλογα με την πραγματική ανάγκη, θα μπορούσε να αποτελέσει μια πρωτοποριακή τεχνολογία για την πρόληψη της εμφάνισης υπερβακτηρίων στο μέλλον», εξηγεί ο Yun Kee Jo, καθηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Kyungpook.
ygeiamou.gr