“Βόμβα” στα θεμέλια της αλυσίδας παραγωγής ελαιολάδου
Δεν έφτανε η φετινή “φτωχή” παραγωγή ελαιολάδου με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τοπική οικονομία και κατ’ επέκταση για την αγορά, και μια ακόμη δυσάρεστη εξέλιξη ήρθε να προστεθεί προκαλώντας νέο “πονοκέφαλο” σε παραγωγούς και ελαιουργούς.
Φέτος, λοιπόν, καταγράφεται ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα σε αρκετά ελαιουργεία του Νομού Ηρακλείου κι έχει να κάνει με την πώληση του περσινού ελαιολάδου σε τιμή σαφώς χαμηλότερη από τη φετινή. Υπάρχουν δηλαδή παραγωγοί, όπως κάθε χρόνο, που, αφού έχουν αποθηκεύσει στο ελαιουργείο την περσινή παραγωγή τους σπεύδουν τώρα να το “κόψουν” αναζητώντας φυσικά τη φετινή σχεδόν τριπλάσια τιμή…. Αλλά λάδι δε βρίσκουν.
Όπως δήλωσε στο Cretalive ο Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελαιουργών Ν. Ηρακλείου, κ. Πρόδρομος Αφθονίδης, αν ο ελαιουργός έχει ενημερώσει από πριν ότι “ο παραγωγός θα πρέπει να κόψει το λάδι, αυτό θα πρέπει αναγράφεται στο σχετικό παραστατικό. Όταν αρχίσει να βγαίνει το νέο λάδι, το περσινό είναι ήδη κατά κάποιον τρόπο παλιό. Υπάρχει μια δικαιολογία σοβαρή, συνήθως όμως ο παραγωγός δεν την αποδέχεται και τότε δημιουργούνται παρεξηγήσεις και υπάρχει πρόβλημα”.
Ο ίδιος επισήμανε πάντως ότι όλη αυτή η διαδικασία κρύβει ρίσκο. “Στη δική μας περίπτωση η τιμή είναι υψηλότερη από ότι πέρυσι. Τι θα γινόταν όμως εάν φέτος το λάδι έπεφτε στα 3 ευρώ;” αναρωτήθηκε.
Και συνέχισε λέγοντας:
“Σκεφτείτε ότι ο παραγωγός είχε το λάδι σπίτι του. Τι θα μπορούσε να κάνει; Οι παραγωγοί θα πρέπει να αντιληφθούν ότι το ελαιόλαδο πρέπει να ρευστοποιείται. Δυστυχώς, τα χαρακτηριστικά του λαδιού αλλάζουν. Είναι κατανοητό. Όταν πρόκειται για παραγωγή περσινή είναι πολλών μηνών. Το φρέσκο είναι φρέσκο, όπως και να το δούμε, είναι μια άλλη κατάσταση”.
Ο κ. Αφθονίδης ευχήθηκε, παρά τις αντιξοότητες που είναι δεδομένες, αφενός λόγω της μειωμένης παραγωγής, αφετέρου εξαιτίας του υψηλού λειτουργικού κόστους, η φετινή χρονιά να κυλήσει ομαλά. “Το σκηνικό αυτό το έχουμε ξαναζήσει και κατά το παρελθόν. Δεν είναι η πρώτη φορά, Αρκετοί δεν θα ανοίξουν καν. Και πάλι όμως, όλοι σκεφτόμαστε τον παραγωγό. Τουλάχιστον να καλύψουμε τα βασικά μας έξοδα. Αυτός είναι πάντα ο γνώμονάς μας. Ο παραγωγός και το προϊόν…”
Σημείωσε, παράλληλα, ότι η παραγωγή, όπως άλλωστε αναμενόταν, βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και ανέφερε χαρακτηριστικά παραδείγματα, όπως την περίπτωση ελαιοπαραγωγού ο οποίος με 2.300 ρίζες ελιές δεν αναμένει να βγάλει ούτε καν 300 κιλά λάδι…Επιπλέον, έχουμε σε πολλές περιπτώσεις υψηλές οξύτητες, στοιχείο που επίσης σηματοδοτεί αρνητικές εξελίξεις.
Κατέληξε λέγοντας ότι εδώ και δεκαετίες οι ελαιουργοί στέκονται στο πλευρό των παραγωγών, είναι οι δικοί τους άνθρωποι. “Επενδύουμε στις επιχειρήσεις μας. Βάζουμε πλάτη. Είναι υποχρέωσή μας, άλλωστε. Και να μην ξεχνάμε ότι με τα νέα μηχανήματα και τις νέες μεθόδους, η ποιότητα του τελικού προϊόντος είναι βελτιωμένη”, τόνισε.
